Dünkü doktor kontrolünde 1 hafta içinde Zeynep'i kucağımıza alabileceğimizi söyledi Bülent Bey.. Hal böyle olunca, nazlanmayacağın da varsa, nazlanıyorsun.. Hareketlerim hiç olmadığı kadar dikkatli, sürekli kendimi dinler vaziyetteyim. Sanki ilk kez doğuma gidicem (böyle yazınca da 5 doğum yapmışım da hepsi doğal ve evdeymiş hissi uyandırdı :) )
Zeynep kızımın herşeyi ablasından farklıydı. Tüm hamilelik süreci diyebilirim. Nehir'de bulantılar kısa sürmüştü, Zeynep'te hem uzun sürdü, hem de ilk defa araba, uçak tuttu.. Ortak noktaları sanırım, tatlıdan ziyade tuzlu yiyecekler canımın istemesiydi. Zeynep'te son zamanlarda işin içine mentol de girdi. Mentollü sakızlara inanılmaz dadandım. Nehir gelişimiyle hep önden gitti, Zeyno hep haftasında. Ben de Nehir zamanına göre daha az kilo aldım. Nehir'de doğuma heralde +15'le falan girmiştim, fazlası vardır, eksiği yoktur. Zeynep'te ise şuanda +10'dayım ve 38+6'dayız.
Nehir'e gelince.. Şuanda bebeğin karnımda olduğunu ve yakında aramıza katılacağını biliyor. Evde bazı hazırlıklar olduğunun farkında. Zeynep'in yatağı bizimkinin yanına kuruldu ve Nehir' Zeynep'in orda uyuyacağı, büyüyünce kardeşiyle aynı odada yatacakları anlatılıyor. Küçük elbiseler çıktıkça ortaya, " Zeynep çok minik olacak, bu minik elbiseleri de o giyecek" şeklinde açıklıyoruz.
Kolay olacağını hiç bir zaman düşünmedim, zor olacağından ise %1500 eminim. Ancak zorluğunun geçici olacağının ve biraz sabır sayesinde iki tane bal damlasıyla şeker gibi hayatımız olacağına inanıyorum..
