Herşey, 4-5 kg ağırlığındakki bir bebeği, uyutmak için masum bir şekilde ayakta sallamakla başlamıştı. Oysa ki, bebek büyüdükçe, masum görünen bu yöntemin, çin işkencesine döneceğini kimse bilemezdi.. Zararın neresinden dönülse kardır mantığıyla, 10. ayda Ferber yöntemini uyguladık, ki geçmiş aylardaki yazılarda görülebilir..Şuanda Nehir 23. ayını doldurmak üzere. Kuzguna yavrusu anka görünürmüş, ama benim kuzgunum çoook anka :) Hergün farklı birşeyler oluyor, bizi şaşırtıyor, çok güldürüyor..
Temmuzda tatilden dönerken, Nehir'i annemlere, İzmir'e bıraktık. O kadar zordu ki bizim için, 1 ay kadar kaldı yanlarında, arada yanına gittim haftasonu, ancak burnumun direği sızladı resmen yokluğunda.. Bir daha bırakır mıyım, açıkcası emin değilim. Nehir annemlerin yanındayken biz de Nehir'in yatağını değiştirdik. Çünkü küçük danamız :) 2 - 3 yaşına kadar kullanacağını umduğumuz park yatağa 1,5 yaşında sığmaz olmuştu.. Yeni yatağa nasıl tepki vereceğini bilmiyorduk, kendi başına inip çıkacağı bir yatak olduğu için ben baya endişeliydim.
Allah'tan korktuğum başımıza gelmedi. Nehir yatağında uyumayı çok seviyor. Başlangıçta yatak tahtadan olduğu için dönerken çok çarpıyordu, ancak artık ona da alıştı. Sadece birkaç defa, sabah uyanıp yanına gittiğimde, yatağından kalkıp odasındaki kanepeye yatmış buldum, ancak alışkanlık haline gelmedi.
Artık rutinimiz şu şekilde, saat akşam 8'e doğru resimli bir kitabımızı alıp, resimlerine bakarak hikayeler uyduruyoruz. Sonra odasına gidiyoruz, üstünü değiştiriyoruz ve yatağında sütünü içerken ( tek olumsuz sayılabilecek alışkanlık uyku için bu kaldı sanırım) ben odadan çıkıyorum, babası da sütünü bitirince iyi geceler diyip odadan çıkıyor. Çoğu zaman birkaç kere, baba ya da anne diye sesleniyor ( son zamanlarda sesini duymadığımız da oldu) ancak birkaç dakika içinde uykuya dalmış oluyor. Yani en geç 8:30'da uyumuş oluyor. Sabah 7:30 gibi uyanıp, çok tatlı ve insanın içini eritir şekilde anne diye beni çağırıyor. Biraz mızmız uyanıyor bugünlerde, ancak üstüne gitmiyorum, uykusunun açılmasını bekliyorum. 10-15 dakika sonra baldan ballı bi kuzum oluyor.
Bakalım Zeynep minnoşumuzla neler yaşayacağız.. Merak ediyorum, ama endişelenmiyorum. Çünkü biliyorum ki, bebeklerimiz uyumak istiyor, uyumayı öğrenmek istiyor. Onlara yol gösterecek olanlar biziz. E bizim de artık biraz fikrimiz oldu bu konuda :)
